Basralocus jest drzewem osiągającym 45 metrów wysokości i niekiedy 1,5 metra średnicy. Jego oficjalna nazwa to Dicorynia guianensis, ale w zależności od miejsca, w którym rośnie, tubylcy mówią na nią różnie: Basralocus i Barakaroeballi to nazwy z Surinamu, Angelique batard i Angelique gris można usłyszeć w Gujanie Francuskiej, natomiast w Brazylii mówi się Angelica do Para na Dicorynia paraensis, które jest nieco inną odmianą Basralocusa.

Ze względu na swoją wytrzymałość i odporność, Basralocus idealnie nadaje się do budownictwa wodnego i ciężkiego, np. jako materiał na pomost, podkład kolejowy, posadzkę przemysłową, pokład statku. Szybko schnie, z lekką jedynie skłonnością do odkształceń. Jest bardzo odporny na grzyby, chociaż nieco podatny na termity. Wyjątkowo twardy i wytrzymały doskonale znosi duże natężenie ruchu.

W krajach produkcji lżejsze drewno wykorzystywane jest do wytwarzania mebli. Piękny kolor przechodzi przez czerwonawo-brązowo-szary aż po żółtawy brąz.